3. ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ
Όταν οι ανάγκες, οι στόχοι ή οι αξίες των μελών μιας ομάδας αντιτίθενται μεταξύ τους, τότε δημιουργείται σύγκρουση, που είναι κάτι πολύ συχνό και αναπόφευκτο στον χώρο εργασίας. Τα μέλη της ομάδας μπορούν να έχουν διαφορετικές προτεραιότητες/απόψεις, οδηγώντας σε συγκρούσεις μεταξύ τμημάτων ή έργων εντός του οργανισμού, μεταξύ πελάτη και εργαζόμενου, μεταξύ ενός προϊσταμένου και ενός υφισταμένου, ή μεταξύ των αναγκών του οργανισμού και αυτών του εργαζόμενου. Ωστόσο, οι συγκρούσεις αποτελούν επίσης και ευκαιρία για εξέλιξη. Επομένως, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε (και να εφαρμόζουμε) στρατηγικές επίλυσης συγκρούσεων, οι οποίες θα μας βοηθήσουν να αξιοποιήσουμε τις συγκρούσεις προς όφελός μας. Η βασική θεωρία διαπραγμάτευσης προσώπου από τον Ting-Toomey (1988) και η θεωρία του ανταγωνισμού μεταξύ των μελών της ομάδας για τη διαχείριση διαομαδικών συγκρούσεων από τους Cohen και Ledford (1994) είναι δύο παραδείγματα στρατηγικών διαχείρισης συγκρούσεων. Μια άλλη στρατηγική που αναφέρεται συχνά είναι η στρατηγική των πέντε μοντέλων των Thomas και Killman 5 (1974) . Αυτές οι πέντε βασικές προσεγγίσεις πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από τους διευθυντές, όταν προσπαθούν να επιλύσουν προβλήματα: Επιβολή/Ανταγωνισμός Αυτή η τεχνική είναι χρήσιμη όταν υπάρχει αντίσταση από το άλλο άτομο, και ιδιαίτερα όταν επιμένει έντονα στις απόψεις του. Χρησιμοποιώντας αυτήν την τεχνική, θα επιχειρηματολογήσετε και θα υποστηρίξετε την άποψή σας έναντι της άποψης ενός άλλου ατόμου. Συνεργασία Σε αυτή την προσέγγιση προσπαθούμε να δουλέψουμε με κάποιον άλλο για την εξεύρεση λύσης σε ένα τρέχον ζήτημα, η οποία θα ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες και των δύο πλευρών. Η στρατηγική της συνεργασίας θεωρεί την επίλυση διαφορών ως μια ευκαιρία για την επίτευξη ενός αμοιβαία επωφελούς αποτέλεσματος. Η εξεύρεση μιας λύσης που ανταποκρίνεται στις ανάγκες και των δύο μερών περιλαμβάνει την κατανόηση των θεμελιωδών πεποιθήσεων του «αντιπάλου» σας. Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται κυρίως ως το πρώτο εργαλείο για την επίλυση μιας διαφωνίας. Αν η συνεργασία δεν έχει αποτέλεσμα, τότε είναι καλύτερα να συνεχίσετε με άλλες τεχνικές που μπορεί να μην επιδιώκουν το αμοιβαία επωφελές αποτέλεσμα . Συμβιβασμός Ο στόχος είναι να βρεθεί μια γρήγορη, φιλική λύση που να καλύπτει μόνο εν μέρει τις ανάγκες και των δύο πλευρών . Παραδείγματα καταστάσεων στις οποίες μπορεί να είναι απαραίτητος ο συμβιβασμός: Όταν ένα πρόβλημα δεν είναι τόσο σημαντικό και δεν αξίζει να χρησιμοποιήσετε πιο δυναμικές ή περίπλοκες στρατηγικές, όπως η συνεργασία ή η επιβολή. Για να επιλύσετε προσωρινά προβλήματα που χρειάζονται πολύ χρόνο για να επιλυθούν. Για να επιλύσετε γρήγορα σημαντικά προβλήματα για τα οποία αξίζει να συμβιβαστείτε. Όταν η συνεργασία ή η επιβολή δε λειτουργούν. Ως πρώτο βήμα ή όταν τα ενδιαφερόμενα μέρη δε γνωρίζονται καλά μεταξύ τους ή δεν έχουν ακόμη υψηλό επίπεδο αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Απόσυρση Αυτό συμβαίνει όταν ένα άτομο δεν προωθεί ούτε τα δικά του συμφέροντα ούτε εκείνου με το οποίο έχει σύγκρουση. Αποφεύγει, αναβάλλει ή απλώς αποσύρεται από το πρόβλημα αντί να το λύσει . Εξομάλυνση Εξομάλυνση είναι να εστιάζεις στις ανησυχίες των άλλων έναντι των δικών σου, βάζοντας τις ανάγκες τους πάνω από τις δικές σου . Η εξομάλυνση είναι κατάλληλη όταν: Είναι κρίσιμης σημασίας να εξομαλύνετε μια κατάσταση προσωρινά ή να κερδίσετε λίγο χρόνο μέχρι να είστε σε καλύτερη θέση να αντιδράσετε ή να αντεπιχειρηματολογήσετε. Ωστόσο, πρέπει να είστε σίγουροι ότι βάζοντας τις ανάγκες των άλλων πάνω από τις δικές σας, δε θα προκαλέσετε μόνιμες αρνητικές επιπτώσεις στον εαυτό σας. Όταν η κατάσταση δεν έχει τόσο σημασία για εσάς όσο για τον άλλον. Όταν αναγνωρίζετε ότι έχετε κάνει λάθος. Όταν δεν υπάρχει άλλη επιλογή ή όταν μια παρατεταμένη διαφωνία μπορεί να είναι επιβλαβής. Τα πλεονεκτήματα της εξομάλυνσης: Η εξομάλυνση μπορεί μερικές φορές να χρησιμοποιηθεί για τη διασφάλιση πιο ζωτικών συμφερόντων, ενώ θυσιάζει κάποια λιγότερο σημαντικά. Παρέχει την ευκαιρία να επανεξεταστεί η κατάσταση από διαφορετική οπτική γωνία. Γενικά, δεν απαιτεί πολλή προσπάθεια.